Otyłość i ćwiczenia

Otyłość zazwyczaj oznacza niezrównoważenie między podziem energii a jej wydatkiem, w wyniku którego nadmiarowa energia jest przechowywana w komórkach tłuszczowych. Liczba tych komórek rośnie, prowadząc do wielu skutków zdrowotnych.

Nadmiar tłuszczu w organizmie często prowadzi do zwiększonego ryzyka chorób serca, cukrzycy, chorób pęcherza żółciowego i wątroby, reumatyzmu oraz niektórych nowotworów. Otyłość stała się globalnym epidemiami, przybliżonych 1,3 miliarda osób nadwagę lub otyłość.

Przyczyny otyłości

Spośród czynników ryzyka otyłości, najważniejszymi są zwiększone spożycie pokarmów bogatych w energię i zmniejszona aktywność fizyczna lub tryb życia siedzący.

Inne przyczyny otyłości obejmują zaburzenia endokrynne, hipotalamiczne i genetyczne. Delikatna równowaga między spożyciem kalorii a ich spaleniem ulega negatywnemu wpływowi czynników trybów życia, takich jak nadmierna ilość tłuszczu w diecie, cukier oraz zmniejszona aktywność fizyczna. To prowadzi do negatywnych zmian w fizjologii organizmu.

BMI

Osoby są uważane za otyłe, gdy ważą o 20% więcej niż ich ideała waga. Wskaźnik masy ciała (BMI) oblicza się jako waga w kilogramach podzielona przez wzrost w metrach podniesiony do kwadratu.

Obecnie przyjęte kryteria nadwagi definiuje się jako poziomy wskaźnika masy ciała (BMI) większe niż 25 kg/m2, a otyłości jako BMI wynoszące 30 kg/m2. Innym miernikiem są procenty tkanki tłuszczowej, jak pokazano poniżej:

Rozkład tłuszczu

Rozkład tłuszczu jest jednym z głównych czynników przyczyniających się do chorób. Na przykład, rozkład tłuszczu w górnej części ciała nazywany jest Androidowym i wiąże się ze zwiększonem ryzykiem choroby niedokrwiennego serca, wysokiego ciśnienia krwi, wysokich poziomów cholesterolu, cukrzycy oraz zaburzeń hormonalnych i cyklu miesiączkowego. Określa się go poprzez pomiar stosunku obwodu talii do bioder.

Ryzyko choroby związane z rozkładem tłuszczu może być również zmierzone za pomocą obwodu talii, mierzonym w centymetrach:

Ćwiczenia i zarządzanie otyłością

Ćwiczenia są więc jedną z najważniejszych metod w zarządzaniu otyłością. Są często dodawane do zmian w diecie, leczenia medykamentami oraz operacyjnego zarządzania otyłością.

Poza redukowaniem wagi poprzez zwiększenie spalania kalorii, ćwiczenia poprawiają samoocenę, co z kolei zwiększa przestrzeganie zarówno diety, jak i aktywności fizycznej.

Terapia ćwiczeniowa dla otyłości musi rozwijać się w planowanym i kontrolowanym programie działalności, który najlepiej dostosowałby się do potrzeb pacjenta. Ćwiczenia powinny zaczynać się powoli i powinno się je zwiększać w miarę poprawy zdolności funkcyjnej.

Ćwiczenia i rozkład tkanki tłuszczowej

Ćwiczenia zmniejszają wagę ciała i wpływają na rozkład tkanki tłuszczowej przez promowanie lokalnej straty tłuszczu, zwłaszcza w okolicy brzucha. To z kolei redukuje ryzyko chorób związanych z tkanką tłuszczową w górnej części ciała. Ponadto stracona waga jest najlepiej utrzymywana dzięki ćwiczeniom.

Ćwiczenia i metabolizm glukozy

Poza redukcją wagi, ćwiczenia poprawiają metabolizm glukozy i obniżają stężenie glukozy we krwi podczas głodu, poziomy insuliny we krwi podczas głodu, poprawiają tolerancję glukozy oraz zmniejszają oporność na insuline.

Należy jednak pamiętać, że przerwanie ćwiczeń może prowadzić do znacznego wzrostu tłuszczu wewnętrzno-brzusznego w ciągu kilku tygodni lub miesięcy według niektórych badań.