حقایق درباره چربی سفید و قهوه‌ای

نوع چربی که در بدن ما وجود دارد بسیار مهم است. دو نوع اصلی ادیپوسیت (سلول‌های چربی) وجود دارد: سفید و قهوه‌ای. تفاوت بین این دو، معناي رنگ در سطح سلولی و متابولیک است. حضور ادیپوسیت‌های زردآبی نشانه‌ای از اثر "قهوه‌ای شدن" و امکان تغییر در عملکرد سلولی (پلاستیسیته سلولی) است.

ادیپوسیت‌های سفید عملکرد متابولیک پایین‌تری دارند، دسترسی به منابع انرژی را مشکل می‌کنند و در بلندمدت برای بدن انسان خطرناک‌تر هستند. در مقابل، ادیپوسیت‌های قهوه‌ای فعالیت متابولیک بیشتری دارند، به منابع انرژی دسترسی آسان‌تری دارند و می‌توانند در برابر سرماهای شدید مقاومت کنند.

"سیت‌های چربی سفید لیپیدها را ذخیره می‌کنند تا به صورت اسیدهای چرب آزاد در زمان غذاشناسی آزاد شوند؛ سیت‌های چربی قهوه‌ای گلوز و لیپیدها را سوزانده تا تعادل حرارتی حفظ شود."

چربی خاکستری هنگامی ظاهر می‌شود که سیت‌های چربی سفید شبیه‌تر به سیت‌های چربی قهوه‌ای می‌شوند - این اثر قهوه‌ای شدن پس از ورزش نشان داده شده است. ما برای مدتی می‌دانستیم که ورزش باعث سرعت بیشتر در متابولیسم می‌شود، حتی فراتر از کالری‌هایی که خود ورزش سوزانده است. بخشی از مکانیسم پشت این موضوع فکر می‌شود تقویت سیت‌های چربی قهوه‌ای (فعال متابولیک) و "قهوه‌ای شدن" سلول‌های سفید باشد.

"...تغییرات عمیق در بافت چربی سفید که در طی تمرین ورزشی رخ می‌دهد ممکن است بخشی از مکانیسمی باشد که ورزش با آن بهبود سلامت متابولیک کل بدن را تسهیل می‌کند..."

غیر از انتظار، تحقیقات در این زمینه حالا شروع به روشن کردن مسائل زیربنایی مربوط به چاقی و دیابت کرده است.