Waar is al het vet naartoe gegaan?

Iedereen die een lichaamscompositietest heeft ondergaan, maakt zich zorgen over één statistiek

-Vetkwantiteit-

Vet is een belangrijk weefsel in het menselijk lichaam dat niet alleen energie aan het lichaam verschaft, maar ook verschillende fysiologische functies heeft. Door de verbetering van de levensstandaard en beweging, is vet echter het meest gehaat door moderne mensen. Mensen praten bijna nooit kalmpjes over vet.

Mensen kijken vaak in de spiegel om zichzelf te "inspecteren" om te zien of ze onlangs gewicht hebben toegevoegd of hun buik weer groter is.

Wat we in de spiegel zien, is meestal slechts het "buitenste laagje vet". Weet je welke andere delen van ons lichaam vet hebben? En wat is het verschil tussen hun functies en rollen?

Ten eerste, laten we eens kijken naar de algemene fysiologische functies van alle vetten:

1. Energieopslag: vet is het hoofdmatige energieopslagemateriaal in het menselijk lichaam. Wanneer het lichaam's invoer

bij een teveel aan energieconsumptie zal het overmatige energie omgezet worden in vetopslag, voor noodgevallen.

2, lichaamstemperatuur onderhouden: vet heeft goede isolatie-eigenschappen, het kan de lichaamstemperatuur onderhouden en helpt om koude omgevingen te weerstaan.

3, bescherming van binnenste organen: vet in het lichaam speelt een rol in de ondersteuning en bescherming van binnenste organen, en kan de impact van externe krachten op de organen dempen. hormoonsynthese: bepaalde hormonen zoals oestrogen en androgen worden gesynthetiseerd door vetweefsel. Deze hormonen spelen een belangrijke rol in de regulering van menselijke voortplanting en stofwisseling. betrokken bij cel-signaaltransductie: vetcellen kunnen verschillende biologisch actieve stoffen afgeven, die betrokken zijn bij signaaltransductie tussen cellen, waardoor de fysiologische functies van het lichaam gereguleerd worden.

Na dit begrepen te hebben, zullen we een kijkje nemen hoe lichaamsvet achtereenvolgens verbruikt wordt:

1, onderhuids vet: onderhuids vet wordt voornamelijk opgeslagen in de lagere lagen van de huid, dat wil zeggen dat mensen het in de spiegel kunnen zien, vaak genoemd: "vet". Onderhuids vet speelt een belangrijke rol bij de temperatuurregeling van het lichaam en als mechanische buffer, maar is ook de grootste energieopslagplaats van het lichaam, waarin we normaal gesproken teveel gegeten energie opslaan. De juiste hoeveelheid onderhuids vet kan de normale fysiologische functies van het menselijk lichaam onderhouden, maar te veel kan leiden tot obesitas en gerelateerde aandoeningen. Tussen-spier-vet: verdeeld tussen het spierweefsel, kan energie leveren aan de spieren en deze beschermen. De verdeling en inhoud van tussen-spier-vet zijn gerelateerd aan beweegcapaciteit en gezondheidscondities. Een geschikte hoeveelheid tussen-spier-vet kan energie leveren voor menselijke beweging, terwijl te veel ervan kan leiden tot vermoeidheid en een afname van de beweegcapaciteit.

3, onderhuids vet: onderhuids vet wordt voornamelijk opgeslagen in de buikholte, rond de lever, alvleesklier, spijsverteringskanaal en andere organen. Onderhuids vet heeft de functie om hormonen af te geven en de stofwisseling te reguleren. Opnieuw, als er te veel wordt opgeslagen, kan het onze gezondheid beïnvloeden, met name door het risico op hart- en vaatziekten, diabetes en andere chronische aandoeningen te verhogen. Studies hebben aangetoond dat viscerale obesitas nauw verwant is aan insulineresistentie, dyslipidemie en hypertensie, en andere symptomen gerelateerd aan metabole syndroom.

4, borstvet: dit is vrouwenspecifiek vet, verdeeld rond de borstweefsel, niet alleen om de borst te ondersteunen, maar ook om energie op te slaan en een materiaalbasis te bieden voor de afscheiding van de borst.

5, omentaal vet: ook bekend als het "grote omentum", gelegen in de omentale zak tussen maag en dunne darm binnen het vetweefsel, heeft als hoofdrol om de organen in de buikholte te kussen en te beschermen. Omdat het gerelateerd is aan metabool syndroom, insuline-resistentie en andere pathologische processen, kan te veel omentaal vet ook het risico op diabetes en hart- en vaatziekten verhogen.

Uit deze verdelingen kunnen we zien dat het opstapelen van vet in verschillende delen van het lichaam niet alleen leidt tot obesitas en gerelateerde metabole aandoeningen, maar ook de synthese van bepaalde endocriene hormonen en vetweefsel nauw met elkaar verbonden zijn. Belangrijker nog, voor de moderne samenleving, heeft vetgeïnduceerde obesitas niet alleen een ernstige invloed op de fysieke gezondheid, maar beïnvloedt het ook negatief de mentale gezondheid van een individu, wat kan leiden tot lage zelfachting, depressie en andere psychologische problemen. Deze stressoren kunnen invloed hebben op mensen hun eetgewoontes en gewichtsbeheer, waardoor hun fysieke gezondheid verder wordt beïnvloed. Omdat er verschillen bestaan in de vorm, functie en verdeling van vet in verschillende delen van het lichaam, stel ik voor dat we vaak gebruik kunnen maken van de gegevens van "Stage Fat Distribution" uit de lichaamsScanner om ons eigen lichaam te begrijpen. Als het percentage buikvet hoger is, komt dit meestal door te veel visceraalvet; daarentegen, als het vetpercentage in de ledematen hoger is, komt dit meestal door meer onderhuids vet. Aan de andere kant, als het vetpercentage in de ledematen hoger is, is dit meestal een teken van meer onderhuids vet. Dit zal een cruciale referentie bieden voor je gewichtsverliesprogramma of figuurbeheer.